9
May
2018
Verbonden door de tijd
9 May 2018
Mijn jongste zoon is nu 14 weken oud, of jong…hoe je wilt.
Ik kijk naar hem en realiseer me dat ik er waarschijnlijk niet bij zal zijn aan het het einde van zijn leven. Stel, hij wordt oud en hulpbehoevend, wie zorgt er dan voor hem? Ergens voel ik me nu verbonden met de verzorger die waarschijnlijk nog geboren moet worden. Zal diegene hem, net als ik nu doe, troosten als hij bang of verdrietig is? Zal er eens over zijn kale bol geaaid worden? Zal hij weer een tandeloos mondje hebben? Misschien moet er wel een luier verschoond. Ik weet niet wat mijn zoon gaat doen of wordt, maar weet die persoon wel wie hij was? Ziet hij of zij meer dan een seniele bejaarde, ik hoop dat hij of zij een mens met een vol leven ziet. Diegene en ik zijn verbonden door de tijd. We zullen elkaar nooit ontmoeten en toch zullen we hetzelfde doen.
